De Fontein is een boek over familiesystemen en is geschreven door Els van Steijn.
Zelf weet ik niks van familiesystemen, behalve uiteraard wat ik nu heb geleerd uit het boek 🙂 De afgelopen jaren zijn er wel veel mensen in de bibliotheek (tijdens mijn werk) die vragen naar boeken over systemisch werken en familiesystemen en is het altijd blijven hangen daar ook eens naar op zoek te gaan.
Als je ook nog niet eerder van familiesystemen hebt gehoord dan is het interessant om de podcast van Leef je mooiste leven te beluisteren waar Els van Steijn heeft gesproken over haar boek. Ze legt een deel van het familiesysteem zo mooi en helder uit in die korte tijd. Ik heb het even opgezocht en het is podcast #77 van Leef je mooiste leven te beluisteren op Spotify en iTunes.
Wat ik heb gehaald uit het boek De Fontein… Veel… en het is lastig het op te schrijven. Het boek wil ik zeker nog vaker lezen. In eerste instantie dacht ik dat het vooral ging om je ouders en wat je hebt meegemaakt tijdens je opvoeding, maar het is nog breder dan dat.
Iedereen heeft patronen, zichtbaar of niet zichtbaar die je met je meedraagt en zich uiten in je dagelijks leven. Dat veel van deze patronen kunnen komen door hoe jij kijkt naar je plek in je familie door de ervaringen die je hebt opgedaan en ook doordat je deel uitmaakt van het familiesysteem in zijn geheel was voor mij nieuw en dat je kind veel meer kan overnemen en voelen dan je met je ratio kunt begrijpen geeft mij weer een andere kijk op de ontwikkeling van je kind en hoe je je kind daarbij kan helpen.
Voor mezelf heb ik mijn familiestamboom op papier uitgeschreven. In het boek wordt verteld dat het belangrijk is om miskramen en abortussen ook mee te laten tellen in je familiesysteem omdat die erbij horen en inderdaad zie ik mezelf als de oudste zus en daarna komt mijn broertje, maar tussen ons in zit nog een kind van m’n moeder waarbij het rond de zesde maand mis ging. Dit broertje of zusje heb ik nu een plek gegeven.
Het boek gaat over de patronen die je tegenkomt als je niet op je plek staat in de ‘fontein’ en dat kan door veel verschillende redenen.
In het begin van het boek wordt uitgelegd dat je uit meerdere systemen bestaat: lichaam, ratio en het familiesysteem. In het verlengde van de onderdelen lichaam en ratio vond ik het mooi om onderstaande zin te lezen.
‘Door allerlei meditatietechnieken, reflectiemomenten en ontspanning kun je goed in contact zijn met jezelf. Je bent dan in jezelf geland, je bewoont je lichaam, je bent wakker en aanwezig in het hier & nu.’ Het laat zien dat het doen van bijvoorbeeld yoga, mediteren en bewust in het leven staan van belang zijn.
In het boek staat het volgende over wanneer je wel op je plek staat:
- als je over jezelf kunt zeggen dat je in de basis blij bent met jezelf
- als je je ouders accepteert doe je dat ook bij jezelf. hierdoor ga je langdurig gezonde relaties aan.
- je gunt de ander zijn plek en je kunt ook goed jouw plek blijven innemen, ook al word je ‘aangevallen’.
Boeiend en misschien ook wel confronterend om te lezen was dat een bekend patroon is dat iemand vaak spiritueel wordt als je je vader afwijst. Je bent 50% je moeder en 50% je vader. Bij afwijzing van je ouder, wijs je ook jezelf af. Deze zin blijft hangen.
Een mooie quote uit het boek:
Het vereist moed om iets aan te nemen, waarvan je niet weet of je het terug kunt geven.
Els van Steijn (uit het boek: De Fontein)
